Bu sefer bana biraz daha bağlı. Her kavgamızdan, her ayrılığımızdan sonra birbirimize daha çok kenetleniyoruz. Biz kopamıyoruz. Neden böyleyiz anlamıyorum. Birlikte olduğumuz her an sanki kırlardayız sanki her zaman hava güneşli bizim için. İçimiz kıpır kıpır bizim! Oturduğum yerde tuhaf tuhaf gülümsüyorum öpüşleri geliyor aklıma gözlerimi açmak istemiyorum. Tanrıya şükür ediyorum aşık olduğum için. Karşılıksız da olsa yine de ona aşık olduğum için binlerce şükür ediyorum. İyi ki tanımışım. Sonu yok biliyorum bunun biliyorum. Sabrediyorum sadece her şey güzel olacak buna inanmak istiyorum. Dua ediyorum. Bazen ona lanet ediyorum ama iyi ki girmiş hayatıma. Ben onunla büyüdüm, ilkim o benim.

O attığım mesajdan sonra barıştık. Demiştim size bu son olamaz diye. Çok özlediğini söyledi ben de yelkenler hemen suya indir, Allah'ım ne salak bir insanım. Babası gile gittik dün dizlerine uzandım saçlarımla oynadı kolyemi atmamış getirecekmiş unutmuş çok mutlu oldum ama hiç çaktırmadım. Bana papatya alacakmış çiçekçi yokmuş gelirken. Düşünsenize bana papatya alacakmış... Papatya benim en sevdiğim çiçektir benim gibi kırılgan... Öptü beni, ellerini vücudumda gezdirdi... Bir adamın teninin sıcaklığı özlenir mii??? Ben özledim! Seviştik saatlerce. Sonra göğüsüne uzandım sarıldı bana. Anladım o an biz bir kan davasıyız, kapanmayız. Hayaller kurduk yine gerçekleşmeyeceğini bile bile. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Kurtulamıyorum ondan. Deniyorum olmuyor. Vücudumdan bir parça gibi ayıramıyorum onu kendimden. Vazgeçemiyorum, tek vazgeçilmezim benim. Artık ailesinden beni bilmeyen yok babası lakap bile taktı sarı kız diyor. Mahallelerine girdiğimiz an herkes biliyor bizi. Umutla bekliyorum ben ya, umudum var.  Biliyorum bir gün bana aşık olacak. Vazgeçmicem ondan. O kadar yaşanmışlığımız var, ilkim o benim. Bu sevişmeler, öpüşmeler, koklaşmalar bitmicek. Bizim kavgalarımız, ağlamalarım ve aşkım da bitmeyecek. Ben biliyorum bitmeyecek.
Sonu yok...