Bu gün ilk defa telefonumu kurcaladı. Düşünebiliyor musunuz? Beni merak etti! Mesajları okurken biraz sinirlendi. Acaba kıskandı mı beni? Neden kurcaladı telefonumu? Hiç böyle şeyler yapmazdı alışkın değilim. Sürekli aşık olmadığını söylüyor, sürekli bir şey hissedemediğini söylüyor. Be adam suss! Biliyorum zaten. Neymiş efendim ilerde evlenirse seviştikten sonra uyurmuş direkt. Sikmişim senin evliliğini. Senin dünyan benim oğlum! Evlilik diyor!!! Senin arkadaşın, sırdaşın, sevdiğin, sevmediğin, evin, yuvan, okulun, kitabın... benim ulan! Ben senin her şeyinim. Bensiz kurduğun bir hayal olamaz. O hayali sana yedirtirim. Hoşuna mı gidiyor beni sinir etmek? Her buluşmamızda yol gidiyoruz sanki ilerliyoruz gibi. Çok yokuşlu, dik bir yol.
Paylaşamıyorum ben onu. Annesini çok seviyor onu bile kıskanıyorum. İstiyorum ki; benden başka kimsesi olmasın, hayatında ki tek kadın ben, tek dalı ben olayım, sığınacağı tek liman ben, çalacağı ilk kapı ben... Ben çok mu bencilim? Bu bencillik değil, aşk paylaşılmaz! Paylaşamıyorum. Biri ona yakışıklı diyince boğasım geliyor kız ya da erkek fark etmiyor. Benden başkası onu beğenmesin kimse bakmasın. Elimden gelse kapatırım eve çıkartmam dışarı.
Bu gün seviştikten sonra uzandı yanıma kalmadı, önceden hep kalkardı. Bu da bir gelişme sonuçta. Ne salağım çocuk sürekli kimseye aşık olamıyorum diyor ben hala ottan boktan kendime pay çıkartıyorum. Ne aptalım! Büyü mü yaptılar bana? Kimin ahını aldım? Eski sevgililerimden biri yapmıştır kesin!!!
Çıkarken ona yıl sonunda bir sürprizim oldğunu söyledim. Telefonumda blogger uygulamasını gösterdim çok merak etti. Tam kapıyı açarken kapattı kitledi aldı telefonu eline bakmaya çalıştı zorla aldım elinden, az kalsın görüyordu bütün sürpriz bozulacaktı. Acaba görünce ne tepki verecek? Neyse giderken ben öpüştük. Çıktım kapı kapandı. Onu hissetmek istedim dudaklarımı yaladım.
"Dudaklarımda bal yok oysa tek dilekti mutluluk!"