Ne olduğunu ben de bilmiyorum. Çözemedim. Nasıl bir duyguya sahip? Bir insan ancak bu kadar duygusuz olabilir. Amacı ne? Beni yerle bir etmek mi? Beni hiç mi düşünmüyor?  Biliyorum beni sevmiyor, anlıyorum. O zaman bana neden böyle içten davranıyor? Neden benim içimi eritiyor? Okullar bitince bu ilişki de bitecek. Kazıyıp atıcam onu hayatımdan. Silicem! Kararlıyım ya bu sefer. Hem göz görmeyince gönül de katlanır. Yeni bir dünya kurarım kendime, kim bilir belki başka şehirlerde. Bu şehirin her caddesi, her sokağı, her köşesi o kokuyor. Anılarımız kokuyor buram buram. Rüzgar esiyor o kokuyor. Rüzgar onu vuruyor yüzüme! Acı veriyor be bu şehir bana! Nasılsa onsuz da yaşanır. Yaşanır ya elbet. Yaşanmasa da kısmet.
Öldü sayarım ben de özlersem eğer. Bir mezar bulurum gider ağlarım başında, kouşurum saatlerce. Bana çektirdiği acıları anlatırım.
Başka heyecanlar bulurum ben de kendime, başka uğraşlar... Unuturum be elbet. Ekmeğim, suyum değil ya bu benim.
Bir bakıyorum dilime bir kaşık bal sürmüş, bir bakıyorum basmış acı biberi. Şimdi o bu günlerin tadını çıkartsın son 6 ay kaldı. İyi oynasın kuklasıyla, ipler ellerinden alınınca büyük bir boşluğa düşecek ne de olsa.
İçim gidiyor ben gidemiyorum.
Neyse.
Bu şehirden gitme  dileğiyle, mutlu kalın.
https://www.youtube.com/watch?v=mxohhIg5CvE (TEK KİŞİLİK AŞK...)