Powered By Blogger

31 Mayıs 2014 Cumartesi

"Artık içip içip yazmayacağım sana söz veriyorum bu son hatta artık içmicem çünkü içince yazma isteği duyuyorum beynim başka hareket ediyor. Keşke söylemeseydim dedim bugün ilk defa çünkü çok özlediğimi hissettim bittiğinden beri ilk defa ağladım kitlenmiştim. Annem hayatım boyunca ilk defa bana bu kadar şevkatli yaklaştı bana saçlarımı okşadı neyin var dedi cevap veremedim. Önceden canım acıyınca hep sana gelirdim şimdi gidecek kimsem yok sen benim en büyük sırdaşımdın öncelikle ne bilim rahatlıyordum yanında. Seninleyken olmuyor sensiz hiç olmuyor. Sana gel bile diyemiyorum ama mal gibi bekliyorum bu resmen ölüden göt istemek gibi bir şey. Şu ana kadar istediğim her şeye sahip olduğum için bu durumum. Bu yaşadıklarımızı başkasıyla yaşayacağını düşünüp deliriyorum. Neden bu kadar içim acıyor bilmiyorum geçeceğini biliyorum ya da bilmiyorum. Eğer sen mutluysan bilemem ama ben çok mutsuzum. Neyse. Bana yaşattığını kimse sana yaşatmasın.
Sen kaldıramazsın." diye mesaj attım ağlayıp içiyorum. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder